حجاب و عفّت در آیین مسیحیت

پوشش و عفاف از آن جهت که امری فطری و برای حیات اجتماعی انسان ضروری است، در ادیان و مذاهب الهی دارای جایگاه خاصی است. همه ادیان آسمانی، حجاب و پوشش را بر زن واجب و لازم شمرده‏ اند و جامعه بشری را به سوی آن فراخوانده ‏اند و رعایت عفت و پوشش، در تمام ادیان توحیدی، به‌ عنوان یک امر ضروری مورد توجه است. 

دوری از نگاه حرام

در انجیل «متی» که از همه انجیل‌ها مفصل‌تر است در مورد عفّت نگاه و چشم‌پوشی از نامحرم می‌نویسد: گفته شده است که زنا مکن! ولی من می‌گویم که: اگر حتی با نظر شهوت‌آلود به زنی نگاه کنی، همان لحظه در دل خود با او زنا کرده‌ای. پس اگر چشمی که برایت این قدر عزیز است، باعث می‌شود که گناه کنی، آن را از حدقه درآور و به دور افکن. بهتر است بدنت ناقص باشد تا اینکه تمام وجودت به جهنم بیفتد.» 

دوری از آرایش ظاهری

پطرس رسول، بزرگ‌ترین حواری حضرت عیسی(ع)، خطاب به زنان می‌نویسد: برای زیبایی به آرایش ظاهری نظیر جواهرات و لباس‌های زیبا و آرایش گیسوان توسل نجویید؛ بلکه بگذارید باطن و سیرت شما زیبا باشد. باطن خود را با زیبایی پایدار؛ یعنی با روحیه آرام و ملایم زینت دهید که مورد پسند خداست. این‌گونه خصایل، در گذشته در زنان مقدس دیده می‌شد. ایشان به خدا ایمان داشتند و مطیع شوهران خود بودند.» 

وقار و پاکدامنی

تیطوس جوانی مؤمن، فداکار و مورد اعتماد پولس بود؛ به طوری که پولس اغلب مسئولیت‌های سنگین را به عهده او می‌گذاشت و بعد از آنکه رهبر کلیسای «کریت» شد، پولس نامه‌ای به او می‌نویسد تا وظیفه یک رهبر خوب مسیحی را برای او شرح دهد و از او بخواهد تا مردم «کریت» را از کارهای فاسد و کثیف دور کند و در این میان در مورد زنان می‌نویسد: «به زنان سالخورده بیاموز که در زندگی و رفتار خود موقّر و سنگین باشند، غیبت نکنند، اسیر شراب نشوند و در اعمال نیک نمونه باشند تا بتوانند به زنان جوان‌تر یاد دهند که چطور شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند، عاقل و پاکدامن باشند و کدبانویی شایسته و همسری شریف.» 
در تصاویر مذهبی مسیحیان نیز زنان قدّیسه همواره دارای حجاب هستند. از نظر تاریخی نیز تردیدی در این نیست که مسیحیان قرون اولیه حجاب داشته‌اند. محجبه بودن راهبه‌های مسیحی نیز یک سنّت دیرینه است که از قرون اولیه مسیحیت باقی مانده است.

لباس مناسب، آرایش نکردن 

و همچنین در نامه اول خود به «تیموتائوس» که به دست او ایمان آورده می‌نویسد: «زنان نیز باید در طرز پوشاک و آرایش خود باوقار باشند. زنان مسیحی باید برای نیکوکاری و اخلاق خوب خود مورد توجه قرار گیرند؛ نه برای آرایش مو و یا آراستن خود به زیورآلات و لباس‌های پر زرق و برق. زنان باید در سکوت و با اطاعت کامل به فراگیری مسائل روحانی بپردازند...» 

سخنان حضرت عیسی(ع) در روایات

در روایات اسلامی نیز سخنانی از حضرت عیسی(ع) نقل شده که از آنها می‌توان وجوب حجاب در دین آن بزرگوار را استفاده کرد. «عیسى‌بن‌مریم(ع) به یاران خود فرمودند: ... زنهار! از نگاه [به نامحرم حتى یک بار] پرهیز کنید! زیرا در دل تخم شهوت مى‏ کارد و همان [یک نگاه‏] براى فساد و تباهى نگاه‏ کننده کافى است. خوشا ‌به حال کسى که دیده‏اش در دل است؛ نه در چشم ...»
قال عیسى‌بن‌مریم(ع) للحواریّین: «ایّاکم و النّظر إلى المخدورات فانّها بذر الشّهوة و نبات القسوة. ‏ حضرت عیسى(ع) به حواریّین فرمودند: بپرهیزید از نظر کردن به زنان پوشیده که همانا آن، تخم شهوت و گیاه قساوت است.»
به نقل از بعضی نویسندگان، برخی از علمای فعلی مسیحیّت نیز گویا حجاب را واجب دانسته‌اند. دکتر «حکیم الهی» استاد دانشگاه لندن در کتاب «زن و آزادی» پس از تشریح وضعیت زنان در نزد اروپائیان، در مورد حکم پوشش و حجاب زنان در مسیحیت، عقاید «کلمنت» و «ترتولیان» (دو مرجع مسیحیت و دو اسقف بزرگ) را درباره حجاب چنین بازگو می‏ کند: «زن باید کاملاًً در حجاب و پوشیده باشد، مگر آنکه در خانه خود باشد، زیرا فقط لباسی که او را می‏ پوشاند، می‏ تواند از خیره شدن چشم‏ها به‏ سوی او مانع شود. زن نباید صورت خود را عریان ارائه دهد تا دیگری را با نگاه کردن به صورتش وادار به گناه کند. برای زن مؤمن عیسوی، در نظر خداوند، پسندیده نیست که نزد بیگانگان به زیور آراسته شود و حتّی زیبایی طبیعی آن نیز باید مخفی گردد؛ زیرا برای بینندگان خطرناک است.» 
در تصاویر مذهبی مسیحیان نیز زنان قدّیسه همواره دارای حجاب هستند. از نظر تاریخی نیز تردیدی در این نیست که مسیحیان قرون اوّلیّه حجاب داشته‌اند. محجبه بودن راهبه‌های مسیحی نیز یک سنّت دیرینه است که از قرون اوّلیّه مسیحیّت باقی مانده است. 
پطرس، بزرگ‌ترین حواری حضرت عیسی(ع)، خطاب به زنان می‌نویسد: برای زیبایی به آرایش ظاهری نظیر جواهرات و لباس‌های زیبا و آرایش گیسوان توسل نجویید؛ بلکه بگذارید باطن و سیرت شما زیبا باشد. باطن خود را با زیبایی پایدار؛ یعنی با روحیه آرام و ملایم زینت دهید که مورد پسند خداست. این گونه خصایل، در گذشته در زنان مقدس دیده می‌شد. ایشان به خدا ایمان داشتند و مطیع شوهران خود بودند».

گونه‌های حجاب در مسیحیت

۱ ـ حجاب پوششی:

مسیحیت با دستور تجرد و زندگی رهبانی‌، بر لزوم حجاب پوششی و رعایت عفت تاکید فراوان دارد. نه‌تنها پوشاندن صورت را الزامی کرد، بلکه تزئین موی سر و آرایش آن و تنظیم آنها در آیینه و سوراخ کردن گوش‏ها و آویختن گلوبند، خلخال، طلا و دستبند قیمتی، رنگ کردن مو و تغییر صورت ظاهری را نیز ممنوع کرد. صریحاًً بیان می‌کند که «شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و متحلی شدن به طلا و پوشیدن لباس....» 

۲- حجاب رفتاری:

اگر حتی با نظر شهوت‌آلود به زنی نگاه کنی، همان لحظه در دل خود با او زنا کرده‌ای. پس اگر چشمی که برایت اینقدر عزیز است، باعث می‌شود که گناه کنی، آن را از حدقه درآور و به دور افکن...»

۳ـ حجاب گفتاری:

پوشش زن در مسیحیت آن‌قدر شدید بود که بیشتر ترجیح می‌داد زنان، خانه‌نشین و نیکو و مطیع شوهران خود باشند و کمتر وارد اجتماع می‌شوند. از طرفی، مردان را نیز ملزم به رعایت شدید چشم می‌‌کرد. از زن محترم انتظار نمی‌رفت که با هر کس که در راه بر می‌خورد وارد صحبت شود.

کلام آخر

ادیان، هماهنگ با فطرت آدمی، گرایش به پوشش و عفاف را به‌عنوان یک اصل پسندیده مطرح کردند. در ادیان، صرفاًً به حجاب ظاهری تأکید و بسنده نشده؛ بلکه حجاب باطنی به‌عنوان آراستگی درونی و تلاش در جهت تأدیب نفس برای هر مرد و زنِ متدین توصیه شده است. ادیان در عرصه اصیل خود انسان را به ارزش‌های والای انسانی سوق می‌دهند و از چهره زن، مریم، آسیه، خدیجه و در اوج، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) می‌سازند.

با تشکر از هفته نامه صبح صادق

برای مشاهده ی پربازدیدترین مطالب، اینجا کلیک کنید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: